((شهید والامقام علیرضا صادقانی))

چفیه دانی قبله جانت کجاست؟ گردن فرزند شیر مرتضی است

شیعه شیری کز بهاران آمده از گلستان جماران آمده

شیعه شیری کین چنین مردان عشق گرد او پروانه اند و جان عشق

چفیه باید بوی آزادی دهد بوی رهبر بوی شمشادی دهد

چفیه تندیس عبای رهبر است جانماز و فرش پای رهبر است

ما دعا کردیم و رهبر خواستیم چون خمینی نور دیگر خواستیم

چشم خود را فرش پایش کرده ایم در دل شبها دعایش کرده ایم

ما دعا کردیم که او منصور باد هر بلا از جان پاکش دور باد

چفیه یعنی در ولایت حل شدن نقشه روبه دلان مختل شدن

چفیه ای از چفیه ها جامانده است روی دوش شیر تنها مانده است

چفیه ها را پر کنید از اعتبار پر کنید از عشق رهبر کوله بار

کوکه بار بی محبت بار نیست چفیه تنها خم اسرار نیست

چفیه یعنی کنج سنگر سوختن در خط زیبای رهبر سوختن

چفیه یعنی عصر زیبای علی بوسه باران کردن پای علی

چفیه ها باید ولایت جو شوند وقت شب سجاده ای خوشبو شوند

بی علی رویان اسیر ماتمند بی ولایت زادگان محو غمند