((شهید والامقام علیرضا صادقانی))

دفاع مقدس تمام شد و مردانی بسیار خوش درخشیدند و از جان و مال خود عاشقانه گذشتند تا ما بتوانیم در آرامش زندگی کنیم و بیگانگان ذره ای از خاک ما را تصاحب نکنند. و شما ای شهدای گمنام در بین اینان ستاره شدید. با آنکه در زمین نه نامی و نه تربتی برای خود انتخاب نکردید و هیچ نشانی از شما نداریم ولی قلوب ما را با دم مسیحایی خود تسخیر کردید. شهادت شما ای ستارگان بی نشان، در راه حمایت از حق و هدف والایتان که به آن ایمان داشتید، تنها بهایی بود که می توانستید بپردازید.

ای لبیک گویان پیر جماران، برخیزید تا ببینید جوانان این کشور برای بازدید از سرزمین هایی که به آنها قداست بخشیدید سرو دست می شکنند. شما بودید که احساس کردید صحرای خطر به دنبال گام های شماست؛ سر دادید تا سر افکنده نباشیم، دست دادید تا دستانمان به سوی اجانب دراز نباشد و اما با اینکه سالها از دفاع جانانه شما می گذرد، هنوز گمنامی و راه گمنامان ادامه دارد؛ در واقع زیباترین و آسان ترین راه رسیدن به خدا گمنامی است؛ یعنی خود را فرام وش کن تا خدا آشکار شود. و ای طلایه داران گمنامی، دوست داریم همچون شما گمنام شهید شویم.

شما در جنگ سخت بودید و شهید شدید و ما اکنون در جنگ نرم حضور داریم و خواهان آنیم که در این راه گمنام شهید شویم تا در این دنیای فانی و بی ارزش اسیر غوغاهای پوچ آن نشویم. و ای شهید بر روی پیراهن خود حک می کنیم، می رویم تا انتقام سیلی زهرا(س) بگیریم.